10 ديدني كه بايد در سفر به پراگ ببينيد

قلعه‌ پراگ (Pražsky hrad) تنها يك قلعه نيست، بلكه با مجموعه‌ي كليساها و كاخ‌ها و باغ‌هايي كه از دوره‌هاي مختلف تاريخي بر جاي مانده‌اند، عنوان بزرگ‌ترين قلعه‌ي تاريخي را در كتاب گينس به خود اختصاص داده است. حاكمان چك از اين قلعه كه در ساحل غربي رودخانه قرار گرفته، در طول تاريخ به عنوان اقامتگاه استفاده مي‌كردند. اولين سنگ بناي قلعه در قرن نهم ميلادي گذاشته شد و از قرن دوازدهم تا هيجدهم، چهار بار ساختمان‌هاي مجموعه را از پايين تا بالا بازسازي كردند. بازسازي سبك گوتيك در قرن چهاردهم توسط چارلز چهارم انجام شد و احداث كليسايي به همين سبك را هم خود او شروع كرد، اما ساخت آن شش قرن طول كشيد. در سال ١٥٤١ ميلادي، بخش‌هايي از قلعه در آتش سوخت و طي حكومت خاندان هابسبورگ، ساختمان‌هايي به سبك رنسانس به اين مجموعه اضافه شد. آخرين آسيب‌هايي كه به ساختمان‌ها وارد شد، طي جنگ‌هاي سي‌ساله بود و بعد از آن، هم در زمان ملكه ترزا در نيمه‌ي دوم قرن هيجدهم و در دهه‌ي ١٩٢٠ به دستور رئيس‌جمهور چكسلواكي بازسازي شد. مجموعه‌ي اين خرابي‌ها و بازسازي‌ها، اين قلعه را تبديل كرده به چيزي كه امروز هست؛ يك مجموعه‌ي جذاب و استثنايي و البته موردعلاقه‌ي توريست‌ها.
پارك بزرگ و دلباز اين مجموعه هم به اندازه‌ي ساختمان‌هاي آن جذاب و تماشايي است و چشم‌انداز زيبايي هم به كناره‌ي شرقي رودخانه دارد.
«كليساي جامع سنت ويتوس» (Katedrála Svatého Vita) يكي از بناهاي ديدني اين ساختمان است كه با معماري عالي‌اش، در قرن دهم ميلادي به سبك گوتيك ساخته شده. بسياري از شاهان بوهميا و امپراتوران رومي در اين كليسا دفن شده‌اند.

۲- پل چارلز

احداث پل چارلز(Karlův most) در سال ١٣٥٧ به دستور چارلز چهارم آغاز شد و تا اوايل قرن پانزدهم طول كشيد. پيشترها اين پل را به نام پل سنگي و پل پراگ مي‌ناميدند، اما از سال ١٨٧٠، به افتخار چارلز چهارم، پل چارلز نام گرفت. در طول تاريخ پراگ، پل چارلز هم نظاره‌گر وقايع و اتفاقات بسياري بوده است. در سال ١٦٢١ سر بريده‌ي ٢٨ نفر از مخالفان خاندان هابسبورگ بر روي اين پل به نمايش گذاشته شد و جنگ با سوئدي‌ها در سال ١٦٤٨ هم به اين پل كشيده شد. سيل‌هاي كوچك و بزرگ سال‌هاي ١٧٤٨، ١٨٤٥، ١٨٩٠ و ٢٠٠٢ خسارت‌هايي كوچك و بزرگ هم به دنبال داشت كه طي بازسازي‌هاي مختلف، تعمير شدند. طول پل بيش از ٦٢٠ متر و عرض آن ١٠ متر است و سي مجسمه‌ي سبك باروك هم كناره‌هاي پل را تزئين كرده‌اند. پل چارلز، پياده‌روي بزرگ و سنگ‌فرشي است كه سه منطقه‌ي شهر قديم، شهر كوچك و محله‌ي قلعه را به هم وصل مي‌كند.

در مقابله با انقلاب صعنتي، موزه‌ي هنرهاي تزئيني پراگ (Umevleckoprůmzslové muzeum) افتتاح شد تا اداي احترامي باشد به هنر و زيبايي‌شناسي. اين مجموعه شامل جواهرات، ساعت‌ها، ظروف سراميكي و شيشه‌اي، منسوجات و هنرهاي نگاره‌اي است و نمايشگاه‌هاي موقت هم گاه و بي‌گاه در آن برگزار مي‌شود.

تالار شهرداري (Obecni dům) زيباترين ساختمان پراگ است كه با طراحي داخلي بي‌نظيري به سبك هنر نو و سردري شبيه به تخم‌مرغ، طي سال‌هاي ١٩٠٦ تا ١٩١٢ ساخته شد. احداث اين ساختمان يك هدف مهم داشت: مقابله با سبك مسلط معماري آلماني در آن دوره و احياي ملي‌گرايي در معماري چك. طبقه‌ بالاي اين ساختمان چند سالن موسيقي و اپرا دارد، از جمله سالن «Smetana» كه بزرگ‌ترين تالار كنسرت موسيقي پراگ است و جشن موسيقي بهار هم در آن‌جا برگزار مي‌شود و سالن «Lord Mayor» كه توسط آلفونس موچا، استاد مسلم هنر نو بازسازي و دكور شده است.

ساعت نجومي يكجور ساعت است كه علاوه بر زمان، اطلاعات نجومي مثل موقعيت دايره‌البروج خورشيد، اندازه و موقعيت ماه و اين‌جور چيزها را هم نشان مي‌دهد. ساعت نجومي پراگ بالاي برج عمارت شهرداري در شهر قديم نصب شده و يكي از پرطرفدارترين جاذبه‌هاي توريستي شهر به شمار مي‌رود. قديمي‌ترين بخش ساعت، ساعت مكانيكي و صفحه‌ي نجومي آن است كه در سال ١٤١٠ نصب شده. حول و حوش سال ١٤٩٠، صفحه‌ي سال‌نما به آن اضافه شد و بالاي آن را با مجسمه‌هاي سبك گوتيك تزيين كردند. از نظر سن و سال كه بخواهيم حساب كنيم، ساعت نجومي پراگ (Pražský orloj) در دنيا رتبه‌ي سوم را دارد و البته قديمي‌ترين ساعت از اين دست است كه هنوز كار مي‌كند. راس ساعت دوازده، از درگاه بالاي ساعت شمايل ١٢ تن از حواريون بيرون مي‌آيند و چهار مجسمه‌ي كنار ساعت هم نماد چهار ويژگي ناپسندند. به ترتيب از چپ به راست اولي غرور است، دومي خساست، سومي مرگ و چهارمي خوش‌گذراني. در زير اين چهار تنديس چهار شمايل ديگر مربوط به يك تاريخ‌نگار، يك فرشته،يك ستاره‌شناس و يك فيلسوف قرار دارد. صفحه‌ي نجومي ساعت در واقع به يك اسطرلاب مكانيكي مي‌ماند. برجي كه ساعت روي آن نصب شده، آسانسور دارد و بازديدكنندگان مي‌توانند با آسانسور تا بالاي آن بروند.

گالري شهر پراگ (Galerie hlavniho mesta Prah) نمايشگاهي است از آثار هنري مدرن چك كه در نقاط مختلف شهر چند شعبه دارد. بيشتر شعبه‌ها در شهر قديم واقع شده‌اند و ساختمان اصلي آن كه «House of Golden Ring» نام دارد و به سبك قرون وسطي است، در ميدان اصلي شهر قديم قرار دارد و آثار هنري قرن بيستم چك در آن به نمايش گذاشته شده‌اند.

۷- تپه و پارك پترين

تپه و پارك پترين (Petřín) يكي از بزرگ‌ترين فضاهاي سبز پراگ است كه حدود ١٣٠ متر بالاتر از ساحل رود ولتاوا قرار گرفته و به خاطر هواي خنك و به‌دل، مناظر زيبا و پياده‌روهاي دلچسب، جان مي‌دهد براي گردش و پيك‌نيك و تفريحات خارج از خانه. قطار كابلي يا همان فونيكولار كه هر روز از ساعت ۹:١٥ صبح تا ٨:٤٥ شب كار مي‌كند، راحت‌ترين راه رفتن به تپه‌ پترين است. جز محوطه‌ي سبز پارك كه گردشگاه مفرحي به شمار مي‌رود، مي‌توانيد از برج فلزي آن هم كه به سبك برج ايفل و در اندازه‌ي كوچك ساخته شده، ديدن كنيد. اين برج شصت متري درست ۲۹۹ پله دارد و با بالا رفتن از آن‌ها، مي‌توانيد منظره‌ي دلفريب شهر را تماشا كنيد. «ديوار قحطي» (Hunger Wall) جاذبه‌ي ديگر اين پارك است كه به دستور چارلز چهارم به عنوان سپر دفاعي شهر در برابر هجوم دشمنان ساخته شده. البته افسانه‌هايي هم هست كه مي‌گويد هدف از ساختن ديوار اين بوده كه طي قحطي سال ۱۳۶۱ ميلادي، جلوي ورود گرسنگي به شهر را بگيرند.
در پايين برج هم يك سالن تفريحي بي‌نظير وجود دارد به نام هزارتوي آينه كه مي‌شود براي مدت طولاني تويش سرگرم شد و به‌خصوص براي بچه‌ها جذاب و هيجان‌انگيز است.

يك كاخ اشرافي قرن هيجدهمي را در نظر بگيريد كه يك طرفش يك رستوران مك‌دونالد است و طرف ديگرش يك كازينوي شلوغ و پر سر و صدا. براي اختصاص دادن جايي به موزه‌ كمونيسم (Muzeum Komunismu)، بهتر از اينجا پيدا نمي‌شود. فساد دوران حاكميت كمونيسم بر چكسلواكي در اين موزه به نمايش گذاشته شده. تصاويري از مغازه‌هاي خالي، مردم آسيب‌ديده و ظلم و ستمي كه بر آن‌ها وارد مي‌شد به همراه فيلم‌هاي كامل و جامعي كه ارزش فراواني دارند.

۹- موزه‌ ملي چك

هدف از تاسيس موزه‌ي ملي (Národn muzeum) در كشور چك، پايه‌گذاري، آماده‌سازي و به نمايش گذاشتن مجموعه‌هايي از علوم طبيعي و تاريخي است. موزه‌ي ملي پراگ در سال ۱۸۱۸ افتتاح شد و آن اول‌ها، به به خاطر اين كه متولي‌اش گياه‌شناس بود، رويكردي به سمت علوم طبيعي داشت، اما در دهه‌هاي ۱۸۳۰ و ۴۰ بود كه توجه متوليان آن به سمت تاريخ و اشياي تاريخي هم جلب شد. زماني كه رومانتيسم در بين مردم محبوبيت بسيار پيدا كرد، اين موزه به عنوان مركزي براي نشان دادن هويت ملي مردم چك در نظر گرفته شد. با تمام اين‌ها، اهميت اين موزه در واقع به اين دليل است كه در آن زمان و بعد از آن، افكار قشر روشنفكر جامعه از طريق اين موزه به تمام مردم منتقل مي‌شد.
در سال ۱۹۴۹ اين مجموعه به بخش دولتي داده شد و در سال ۱۹۶۴، آن را به پنج بخش مستقل تقسيم كردند: موزه‌ علوم طبيعي، موزه‌ تاريخ، موزه‌ فرهنگ‌هاي آمريكا، آفريقا و آسيا، كتابخانه‌ موزه‌ ملي ودفتر مركزي موزه‌شناسي. درسال ۱۹۷۶ ششمين بخش مستقل اين مجموعه به نام موزه‌يموسيقي چك كارش را شروع كرد. امروزه موزه‌ي ملي بيش از چهارده ميليون اثر را در تمام زيرمجموعه‌‌ها و در ده‌ها ساختمان به نمايش گذاشته است.

باغ‌وحش پراگ (Zoo Praha) كه در سال ۱۹۳۱ افتتاح شده، در ميان باغ‌وحش‌هاي دنيا رتبه‌ي هفتم را دارد. اين مجموعه در زميني به مساحت ۴۵ هكتار در منطقه‌ي تروجا (Troja) در شمال پراگ بنا شده و در آن ۴۴۰۰ جانور در ۶۷۰ گونه‌ي حيواني از سراسر دنيا نگهداري مي‌شوند.